Dla Jadwiszki :)

Nadszedł czas, aby pokazać Wam, co ja zrobiłam w ramach świątecznej wymianki biżuteryjnej, w której dostałam od Extrano piękne kolczyki, kartkę i choinkową przywieszkę 🙂

W losowaniu wypadło, że prezent mam wykonać dla Jadwiszki, która w życzeniach napisała tylko:

• lubię biżuterię raczej w wersji xl niż mini i ciemne kolory , ale i kontrasty – zazwyczaj ubieram się na czarno, więc w zasadzie każdy kolor będzie mi pasował, za wyjątkiem zielonego- za którym w biżuterii nie przepadam . ha! i tyle, resztę zostawiam fantazji mikołajowej:)

Przyznam, że nie miałam najmniejszego pomysłu co by tu zrobić. Myślałam, myślałam i wymyślić nic nie mogłam 🙂 Gdy jednak zbliżał się termin wysyłania prac wymiankowych  stwierdziłam, że nie ma wyjścia, coś zrobić trzeba 🙂

Sprawy nie ułatwiał fakt, że Jadwiszka sama jest niezwykle uzdolniona i naprawdę nie ma nic, co ja mogłabym jej zrobić, a czego ona nie zrobiłaby sobie lepiej 🙂

Blisko godziny zero przysiadłam jednak do biurka, wywlekłam ciemne kamiory xl i kombinowałam co by tu 🙂 Przojektów w ciągu godziny  miałam przynajmniej z dziesięć, ale każdy jakiś taki bidny 😉

Aż w końcu trafiłam na zrobione kiedyś sztyfty z kwiatuszkiem, takim, jaki już kiedyś wykorzystałam w Herbacianych różach Agaty 🙂 Sztyfty powstały mniej więcej w tym samym czasie w celu bliżej nieokreślonym, ale widać pisane im było doczekać się wykorzystania 🙂 Gdy tylko je zobaczyłam, wiedziałam, że będą kwiaty do uszu, a do tego gronka i może jakiś mocniejszy, czarny akcent na dole 🙂 Szperając w pudłach z kamieniami zauważyłam w mgnieniu oka pół-nawiercane kropelki onhttps://marisella.pl/produkty.php?skad=szukaj&id=1034yksowe, które sto lat temu, gdy w Polsce biżuteryjki mogły kupić co najwyżej krzywą drobnicę Jabloneksu, sprowadziłam sobie z Hameryki i które leżały do tej pory 🙂 Głównie dlatego, że początkowo jakoś żal mi je było wykorzystywać 😀 A potem zaginęły pod toną innych kamiorków 🙂

Kończąc dygresję – trafiłam sztyfty, kropelki i dalej poleciało już samo – granaty i bordowe perły wpadły mi w ręce momentalnie. Potem tylko szybkie oksydowanie, długie polerowanie ręczne, złożenie całości do kupy i ta-dam! Kolczyki gotowe 🙂

Wyszły tak:

i przyznam, że jestem z nich dość zadowolona 🙂 Co nie przeszkadzało mi mieć szalonej tremy i obgryzać paznokci w obawie, czy aby na pewno spodobają się obdarowanej 🙂

Okazało się jednak, że udało mi się trafić w Jadwiszkowy gust, co mnie niezmiernie, szalenie wręcz cieszy 🙂