W deszczowy poranek odwiedził mnie taki oto niepozorny gość 😉
Gość podszedł na kraj stopnia, spojrzał nieśmiało w dół…
– Ojej, strasznie tu wysoko… – pomyślał.
– … ale dam radę! – dodał natychmiast.
– Udało się!
I co? Może i powoli, ale ważne, że do celu 😉
Są czasem w życiu ludzie tylko na chwilę. Pojawiają się po to, żeby poprawić nam nastrój, powiedzieć miłe słowo, przekonać, że nasze decyzje są słuszne, zachowanie właściwe, a wybory trafne, nawet jeśli pozornie wcale na to nie wygląda. Że jeśli coś się nie udaje, to nie ma się co przejmować, bo to nie nasza wina,…
Nieeee… Nie ja 🙂 Ja lubię 🙂
Pogoda trochę dziś pościemniała, że niby deszcz, wiatr i zimno, ale mnie nie oszuka, oj nie! Ja tam swoje wiem, wiosna idzie i tego się nie da ukryć 😀
Oświeciło mnie ostatnio, że w prowadzeniu bloga tkwi zasadniczo pewien paradoks. Otóż gdy nie pojawiają się na nim żadne teksty, to nie dlatego, że nic się nie dzieje, tylko właśnie dlatego, że dzieje się aż za wiele i nie ma czasu o tym wszystkim w klawiaturę klepnąć, zwyczajnie doby brakuje 🙂
Niedawno opowiadałam Wam o moich pierwszych zmaganiach z Art Clayem i pokazywałam wynik w postaci zmaltretowanych ptaszków 🙂 A teraz, dla odmiany, popatrzcie, jakie cuda można wyczarować z tego materiału, gdy się jest Ksenią, ma tonę talentu, furę cierpliwości i niesamowitą wyobraźnię
Nadszedł czas, aby pokazać Wam, co ja zrobiłam w ramach świątecznej wymianki biżuteryjnej, w której dostałam od Extrano piękne kolczyki, kartkę i choinkową przywieszkę 🙂
Brak produktów w koszyku.
